Οι πολιτικοί ηγέτες, τόσο των κυρίαρχων τάσεων όσο και οι λαϊκιστές, ιδίως δε όσοι ανήκουν στο ανδρικό φύλο, έχουν συχνά τη φήμη ότι διάγουν βίο σεξουαλικής ασυδοσίας: ένα από τα καλά
της εξουσίας, θα έλεγε ίσως κανείς. Οι ηγέτες των κυρίαρχων τάσεων προσπαθούν συνήθως να κρατήσουν μακριά από τη δημοσιότητα αυτή την πτυχή της ζωής τους, σε αντίθεση με λαϊκιστές
ηγέτες που υπερηφανεύονται απροκάλυπτα γι’ αυτήν προβάλλοντάς την ως στοιχείο μια εικόνας υπερβάλλουσας αρρενωπότητας, η οποία συνταυτίζει τη σωματική με την πολιτική ρώμη.

Για τη δημιουργία του Beautiful Agony (Όμορφη Αγωνία, 2021) αξιοποιήσαμε στοιχεία από μια βάση δεδομένων με πορτρέτα ανθρώπων την ώρα του οργασμού (οι φωτογραφίες της βάσης δεδομένων προέρχονται από τον ιστότοπο www.beautifulagony.com, όπου χιλιάδες χρήστες έχουν δημοσιεύσει βίντεο-selfie του εαυτού τους, δηλώνοντας ότι ο οργασμός τους δεν είναι ψεύτικος αλλά αυθεντικός). Στη συνέχεια με βάση την τεχνολογία GAN (Generative Adversarial Networks) χρησιμοποιήσαμε μια τεχνική βαθιάς μάθησης με στόχο τη δημιουργία πλασματικών πορτρέτων (μη υπαρκτών) προσώπων τη στιγμή της σεξουαλικής κορύφωσης. Η τεχνική αυτή επιτρέπει τον εντοπισμό των εκφραστικών τύπων που συνοδεύουν την εμπειρία του οργασμού και τη μεταφορά της εκφραστικής αυτής τυπολογίας σε οποιοδήποτε πρόσωπο.

Με την έννοια μιας μελέτης περίπτωσης, εφαρμόσαμε την τεχνική εσκεμμένα με τρόπο που να θυμίζει καρικατούρα μιας ορισμένης κατηγορίας ισχυρών προσώπων της πολιτικής σκηνής
που έχουν εμπλακεί σε γνωστά σεξουαλικά σκάνδαλα, υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και περιστατικά μοιχείας. Σειρά έχουν λοιπόν ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο Χουάν
Κάρλος των Βουρβόνων και ο Ντομινίκ Στρος-Καν, όλοι τους πρωταγωνιστές σε πολύ γνωστές υποθέσεις κατάχρησης εξουσίας και σεξιστικής βίας, που ενθαρρύνονται από την πατριαρχική δομή
της κοινωνίας. Η τεχνολογία Deepfake έχει προχωρήσει πλέον τόσο, που κάθε παραποίηση της εικόνας μένει ουσιαστικά αόρατη. Σε αυτό το έργο όμως επιλέξαμε την γκροτέσκα υπερβολή χωρίς
να κρύβουμε ότι πρόκειται για επεξεργασμένες φωτογραφίες, καθώς σκοπός δεν ήταν η εξαπάτηση, αλλά η αποκάλυψη των μηχανισμών εξαπάτησης.

Η εγκατάσταση συμπληρώνεται από τρισδιάστατες εκτυπώσεις που αντιστοιχούν σε κάθε μία από τις τέσσερις αυτές προσωπικότητες, προτομές ουσιαστικά απολιθωμένων προσώπων, σαν το βλέμμα της Μέδουσας –το βλέμμα της Ιστορίας που αποκαλύπτει την αιδώ– να τις είχε συλλάβει, ακριβώς πάνω στην κορύφωση της έκστασης.

Βιογραφικό

Pilar Rosado
Η Pilar Rosado γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1965 και είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στις Καλές Τέχνες και μεταπτυχιακού διπλώματος στη Βιολογία. Το ενδιαφέρον της εστιάζεται στο πώς οι νέες τεχνολογίες μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, καθώς και στις δημιουργικές δυνατότητες που έχουμε στη διάθεσή μας. Πρόσφατα εξέθεσε έργα
της στο Panorama 23, στο Le Fresnoy Studio National des Arts Contemporains, Turcoing (2021), στο New Ego, Etopía: Centro de Arte y Tecnología, Σαραγόσα (2021), και στο Mnemosyne 2.0: Cartografies computacionals de la memòria visual, Sala 0 de Roca Umbert Fàbrica de les Arts, Granollers (2019). Pilar Rosado, born in Barcelona in 1965, holds a PhD in Fine Arts and a master’s

Joan Fontcuberta
Ο Joan Fontcuberta γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1955. Η καλλιτεχνική και θεωρητική πρακτική του εστιάζεται στις συγκρούσεις μεταξύ της φύσης, της τεχνολογίας, της φωτογραφίας και της αλήθειας. Στα πρόσφατα έργα του εξερευνά τη νέα οπτική κουλτούρα υπό την επίδραση των ψηφιακών εργαλείων και της τεχνητής νοημοσύνης. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις μεταξύ
άλλων στο MoMA (Νέα Υόρκη, 1988), στο Art Institute (Σικάγο, 1990), στο IVAM (Βαλένθια, 1992), στο MNAC (Βαρκελώνη, 1999), στο Maison Européenne de la Photographie (Παρίσι, 2014), στο Science Museum (Λονδίνο, 2014) και στο Museum Angewandte Kunst (Φρανκφούρτη, 2015). Το 2013 τιμήθηκε με το Hasselblad Award International Prize, ενώ το 2020 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris VIII).