Ο Δημήτρης Μουγκός καταγράφει για χρόνια στιγμές της παρέας του, αφήνοντάς μας να ρίξουμε μια ματιά στο περίπλοκο μωσαϊκό της φιλίας και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Παρουσιάζει έναν κύκλο αδελφικών φίλων, που περνούν δημιουργικό χρόνο και κάνουν ένα ταξίδι μαζί.

Με κάθε κλικ η παρέα δημιουργεί έναν χώρο. Με κάθε κλικ, μια στιγμή της συλλογικής τους εμπειρίας μένει στο χρόνο για πάντα. Οι φωτογραφίες αυτές γίνονται κάτι περισσότερο από απλά στιγμιότυπα· γίνονται φορείς συναισθημάτων, περικλείοντας το γέλιο, την αγωνία, την επιτυχία, τη συντροφικότητα. H απόφαση του Μουγκού να κάνει τις εικόνες αυτές ένα φωτογραφικό λεύκωμα και να ασχοληθεί με αυτό βιωματικά σε κάθε στάδιο της παραγωγής του είναι μια δήλωση. Είναι ένας ύμνος στη φιλία.

Ταυτόχρονα, μέσα από την προσωπική του ματιά, μας μεταφέρει την ατμόσφαιρα των συναυλιών: χάος, αμεσότητα, πάθος και δημιουργία γίνονται ένα. Μέσα από τον φακό του γινόμαστε μάρτυρες μιας ατμόσφαιρας ειδικής. Από τους μικρότερους χώρους μέχρι τα γεμάτα στάδια, οι φωτογραφίες του δημιουργούν μια οπτική συμφωνία. 

Αποποιούμενος την παραδοσιακή διάταξη της έκθεσης, όπου οι φωτογραφίες πλαισιώνονται και αναρτώνται ομοιόμορφα στους τοίχους, ο Μουγκός γεμίζει τον χώρο της γκαλερί με χιλιάδες εκτυπώσεις, χαοτικά τοποθετημένες ανάμεσα σε μια επιμελημένη επιλογή φωτογραφιών, με ευρήματα που άφησαν πίσω τους οι θεατές των συναυλιών και με άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στην πορεία του όλα αυτά τα χρόνια, σμίγοντας το εφήμερο με το χειροπιαστό.

Οι χιλιάδες εκτυπώσεις, τα αντικείμενα που έμειναν πίσω, τα σκάρτα φύλλα από την διαδικασία της εκτύπωσης του βιβλίου, όλα μαζί συγκλίνουν σε ένα in situ φωτογραφικό περιβάλλον. Παράλληλα, ο καλλιτέχνης παρέχει στον θεατή μια νέα ισχυρή θέση για να επαναδιαπραγματευτεί τη σχέση του τόσο με τα έργα τέχνης όσο και με τα objets trouvés, καθώς τα όρια μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, τέχνης και ζωής παραμένουν δυσδιάκριτα.

Εν τέλει, ο Δημήτρης Μουγκός παγώνει τον χρόνο γεννώντας ένα ολοκληρωμένο αφήγημα. Μια ιστορία εμμονικά γεμάτη με όμοιες στιγμές, μέρες και ώρες που επαναλαμβάνονται μέσα στα χρόνια. Ακολουθώντας τον Αλέξη (Λεξ), ακούμε την ιστορία καθενός από την παρέα, τελικά όμως και καθενός από εμάς, αφού είναι μία ιστορία γεμάτη οικειότητα, την οποία αξίζει κανείς να ακούσει και να αφηγηθεί· μία ιστορία για πράγματα και συνήθειες που συμβαίνουν ξανά και ξανά. «Η εμμονή είναι η μοναδική αλήθεια του καθενός”, θα πει ο Μουγκός, αποκαλύπτοντας τις εμμονές τις δικές του και των ανθρώπων του.