«[…] μια γειτονιά με φαρδιές εκτάσεις γκαζόν και στενά μυαλά».
–Ernest Hemingway

Η ιδιωτικότητα ισούται με την απομόνωση. Απόσυρση πίσω από τείχη. Συμπαγείς και κλειστές πόρτες, που εναντιώνονται σε κάθε εισβολή. Κάπως έτσι έγιναν ανεπιθύμητοι οι άνθρωποι, η
γειτονιά και η κοινωνία. Αντικαθιστούμε τη φύση με το γκαζόν. Εγκαταλείπουμε τις διαχρονικές αξίες με αδηφαγία. Η κοινωνική και οικονομική κινητικότητα, η κριτική σκέψη, το ανθρώπινο
μέτρο, η δημιουργία της κοινότητας παραμερίζονται με στόχο επαύλεις νεόπλουτων, μεζονέτες, φρούρια και τείχη. Έχουμε περικλείσει τους εαυτούς μας, ώστε να μην βλέπουμε και να μην μπορούν να μας δουν οι άλλοι. Για να προστατεύσουμε τον πλούτο μας, αλλά και για να κρύψουμε τη γύμνια της ψυχής και του πνεύματος μας. Εγκαταλείπουμε τα κοινά και παύουμε να είμαστε πολίτες. Διαχωρίζουμε τους εαυτούς μας από τους «Άλλους», τους ακάθαρτους, τους ξένους. Κανείς δεν μπορεί να διαταράξει την ησυχία μας. Αλλά σε αυτόν τον περίκλειστο κόσμο, ο καθένας είναι μόνος του, η παρανομία κυβερνά, γινόμαστε παρανοϊκοί και αισθανόμαστε μονίμως απειλούμενοι. Και όταν η βρύση της πολυτέλειας κλείσει, θα έχουμε μείνει μόνοι, φτωχοί όπως πάντα.

Βιογραφικό

Ο Κώστας Καψιάνης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Είναι συνιδρυτής της φωτογραφικής κολεκτίβας «KOLEKTIV8”/”Depression Era». Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκθέσεις και φεστιβάλ, όπως το Mois De La Photo στο Παρίσι, το Athens Photo Festival, ο Ευρωπαϊκός Μήνας Φωτογραφίας στη Βουδαπέστη, το Medphoto Festival, η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και η Fotoistanbul. Έχει εκθέσει επίσης φωτογραφίες του στο Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα), στο Lieu BOZAR-Palais des Beaux-Arts (Βρυξέλλες) και σε πολλές άλλες αίθουσες τέχνης ανά την Ευρώπη.