Η σειρά still neighborhood ξεκίνησε σαν μια προσωπική εξερεύνηση με την επιστροφή μου στα μέρη όπου μεγάλωσα για να φωτογραφίσω αρχικά την οικογένεια μου. Επικεντρώθηκα στους ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσα, άμεσα οικείους και προσβάσιμους. Σταδιακά καθώς οι σκέψεις και οι εμπειρίες μετουσιώνονταν σε εικόνες, η κάθε εικόνα καθόριζε το επόμενο βήμα, την επόμενη λήψη, άρρηκτα συνδεδεμένη με την προηγούμενη αλλά και ένα βήμα πιο έξω από αυτήν. Τα πορτρέτα και οι τόποι πήγαζαν πρώτα από τα δικά μου βιώματα, τις αναμνήσεις και τη νοσταλγία μου, μετά από τους οικείους μου και σταδιακά από έναν μεγαλύτερο κύκλο ανθρώπων που όλοι, εγγύτεροι και πιο μακρινοί, μοιράζονται μια σχέση ταυτόχρονα εσωτερική και εξωστρεφή με την περιοχή: από την οικογένεια στη γειτονιά, από τη γειτονιά στο προάστιο, από το προάστιο στην ευρύτερη Δυτική Αττική.

Οι γειτονιές ανταποκρίνονται σε μια ανάγκη, την ανάγκη του ίδιου του ανθρώπου να ενταχθεί σε μια κοινότητα – στην οποία ο καθένας ανήκει, διατηρώντας ταυτόχρονα την δική του ταυτότητα. Αυτή η ανάγκη είναι παρόμοια με αυτήν της πίστης ή της λατρείας.
Οι γειτονιές δεν ορίζονται μόνο από τοπογραφικά διαμερίσματα, αλλά καθορίζονται και διαμορφώνονται από τους ίδιους τους ανθρώπους όπου ζουν σε αυτές. Ο καθένας μαθαίνει να ζει μέσα στη ζωή του άλλου και να μοιράζεται την καθημερινότητα του.
Οι γειτονιές αλλάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς απ’ ότι αλλάζει η όψη της πόλης. Εδώ οι ρυθμοί αλλάζουν με την επόμενη γενιά, με το νέο πάντρεμα των σχέσεων που θα δημιουργηθούν: οι γείτονες γίνονται συμμαθητές, οι συμμαθητές γίνονται φίλοι, οι φίλοι γίνονται άλλοτε κολλητοί και άλλοτε ζευγάρια.

Ο τόπος παίζει καθοριστικό ρολό στην ζωή των ανθρώπων του. Είναι αυτός που τους προσφέρει και τους καλύπτει κάποιες από τις βασικές τους ανάγκες. Ο τόπος διαμορφώνει τους ανθρώπους του και αυτοί με τη δυναμική τους και με την πορεία τους διαμορφώνουν ξανά τον τόπο. Η σχέση – σχεδόν εξάρτηση – των προσώπων με το τοπίο είναι κεφαλαιώδους σημασίας, απόλυτα και αμφίπλευρα καθοριστική.

Το φωτογραφικό μου ενδιαφέρον δεν επικεντρώνεται μόνο στα πρόσωπα και τον τόπο αλλά στους χαρακτήρες, τις προσωπικότητες και την αλληλεπίδρασή τους, το πιο πολύπλοκο πλέγμα σχέσεων που τους συνδέει. Το ψηφιδωτό που δημιουργείται είναι συμπαγές μεν και ταυτόχρονα ρευστό σχηματίζοντας έναν κύκλο που διαρκώς διευρύνεται χωρίς ποτέ να απομακρύνεται ή να αποξενώνεται από την ίδια πάντα αναζήτηση.

Την αναζήτηση της προσωπικής ταυτότητας.