Στο A Long Saturday, o George Steiner* δανείζεται από την Καινή Διαθήκη το σχήμα Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή. Δηλαδή, ο θάνατος του Χριστού την Παρασκευή, το σκοτάδι να απλώνεται πάνω από τη γη, το καταπέτασμα του Ναού να σκίζεται στα δύο. Ύστερα η αβεβαιότητα του Σαββάτου όπου δεν συμβαίνει τίποτα, τίποτα δεν κινείται και τέλος, η Ανάσταση της Κυριακής.1 Μέσα στο μακρύ Σάββατο της ακινησίας, οι άνθρωποι αναπροσδιορίζουν τις αξίες τους, χάνουν τις διαμορφωμένες ταυτότητές τους και αναζητούν νέες.

Ακολουθώντας την πρόταση του Steiner, στην ομώνυμη ενότητα εικόνων, ο εαυτός, όπως ο ηθοποιός, “συναντά τους θεατές του τη στιγμή που και εκείνοι τον συναντούν, δημιουργείται μεταξύ τους μια μοναδική όσμωση, επιτελεί τον εαυτό του μέσω της υπόδυσης του ρόλου ενώπιόν τους. Η παρουσία των θεατών εγγράφεται στη συνείδησή του συγκροτώντας τον […] και την ίδια στιγμή ο ίδιος επενδύει στους θεατές του υποσυνείδητα περιεχόμενα ή μνημονικά φορτία της ζωής του. Μέσω της υπόδυσης του ρόλου και με τη βοήθεια που του παρέχουν τα περιγράμματα του ρόλου, ο εαυτός αυτοσκηνοθετείται, κατασκευάζοντας μια σκηνή, αρθρώνοντας τον δικό του λόγο, επινοώντας έναν θεατή, ένα ολόκληρο κοινό, ακόμα και μια φαντασιακή κοινότητα, για να καταμαρτυρηθεί και κατοχυρωθεί το εγχείρημά του.”2 Στην φωτογραφική σειρά “Long Saturday” απεικονίζονται άνθρωποι, σε διασταυρώσεις δρόμων, σε τοπία άγονα, σε αφιλόξενο περιβάλλον που τα οδικά σήματα τονίζουν τις απαγορεύσεις και την δυσκολία προσδιορισμού και αρμονίας με τον γύρω τους τόπο.

* Ο George Steiner ήταν Γαλλο-αμερικανός κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, συγγραφέας και εκπαιδευτής.

——

1 Ένα Μακρύ Σάββατο, George Steiner – Adler Laure, εκδόσεις: Δώμα, μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής, Αθήνα 2022..

2 Pefanis, G. (2010) Πρακτικά του Δ΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών /Proceedings of the 4th European Congress of Modern Greek Studies, Granada 9/12-9-2010, τόμ. Α΄, σσ. 583-595.